Angst, afwijzing en boosheid zijn gevoelens die we liever vermijden. Maar wat als juist die emoties de bron zijn van je grootste kracht? Wat als angst niet iets is om je tegen te houden, maar juist om je vooruit te helpen?
De meest succesvolle mensen hebben geen vlekkeloos leven gehad. Ze hebben diepe pijn gekend, echte angst gevoeld en zijn diep gefrustreerd geweest. Maar juist die pijn, die angst en die boosheid hebben hen gebracht naar waar ze nu staan. Ze hebben ervoor gekozen om er niet van weg te lopen, maar het te gebruiken als brandstof om hun doelen te bereiken.
Angst laat je zien wat belangrijk voor je is. Het vertelt je wat je het meeste raakt, wat je echt wilt bereiken, of waar je bang voor bent om te verliezen. Maar in plaats van je angst je tegen te laten houden, kun je het gebruiken als kracht. Wanneer je voelt dat je ergens bang voor bent — voor falen, voor afwijzing of voor onzekerheid — vraag jezelf dan af: Wat wil ik hiermee? Wat laat deze angst me zien over mijn doelen?
Boosheid werkt op dezelfde manier. Het onrecht dat je ervaart, de teleurstelling die je voelt, is er niet om je klein te houden. Het is een signaal: Dit wil ik veranderen. Dit accepteer ik niet. Het leert je je grenzen aan te voelen en aan te geven.
Het verschil tussen mensen die blijven hangen in angst, pijn, boosheid en onzekerheid en zij die doorbreken, is hoe ze omgaan met die emoties. Je kunt erin verdrinken, of je kunt het gebruiken als bouwsteen. Angst, pijn, boosheid en onzekerheid zijn allemaal onderdeel van het proces. Als je leert om die gevoelens op de juiste manier te gebruiken, kun je ze omzetten in kracht.
Laat angst niet iets zijn dat je tegenhoudt, maar dat richting geeft. Gebruik boosheid om je grenzen aan te geven en stappen te zetten die je niet eerder durfde te nemen. En zie afwijzing niet als afwijzing, maar als motivatie om het nog beter te doen. Jouw kracht zit in de manier waarop je omgaat met alles waar je het allerbangst voor bent.
Die kracht is er al. De vraag is: wat doe je ermee?
Jazmin had vier jaar lang niet gezongen. Niet sinds haar vlucht naar Nederland, niet sinds haar transitie. Toen ze hier voor het eerst weer optrad, dit keer als vrouw, voelde ze alles wat haar jarenlang had tegengehouden: angst voor afwijzing, onzekerheid, en de pijn van wat ze had verloren. Maar in plaats van zich door die gevoelens te laten tegenhouden, besloot ze ze om te zetten in kracht.
Toen ze haar plek innam en haar stem liet horen, wist ze meteen: dit ben ik. Alsof ze nooit was gestopt zong Jazmin met een vrijheid die voortkwam uit het eindelijk volledig zichzelf durven zijn.
Haar verhaal is een prachtig voorbeeld van hoe angst niet het einde is, maar een beginpunt van alles wat kan worden. Hoe het je de kracht kan geven om op te staan, je plek in te nemen, en te stralen zoals je altijd hebt geweten dat je kon.
Lees haar inspirerende reis van verlies, geloof en zelfacceptatie in het volledige artikel:Transitie: Alles dat werkelijk van jou is raak je nooit kwijt